Mengapa kita perlu mengasingkan kacang soya mengikut asal dalam formulasi makanan ternakan ayam?

Mengasingkan bahan makanan ternakan mengikut asal mengurangkan risiko menghasilkan makanan yang tidak menepati spesifikasi yang diharapkan.

Jika bahan makanan utama dianggap sebagai komoditi biasa tanpa pembezaan, pengiraan nilai nutrien dan tenaga boleh menjadi terlalu tinggi atau terlalu rendah, menyebabkan kesilapan dalam formulasi makanan.

Kajian oleh Amy Moss et al. (2021) menunjukkan bahawa pengiraan berlebihan kandungan nutrien dalam bahan makanan boleh menyebabkan penurunan prestasi ayam pedaging serta pengurangan margin kasar sebanyak 63%.

Ini bersamaan dengan kerugian sehingga $6.3 juta dolar Amerika bagi setiap 10 juta ekor ayam pedaging. Oleh itu, kaedah pensampelan yang betul bagi semua bahan makanan ternakan diperlukan bagi menentukan nilai nutrien dan tenaga yang tepat untuk memastikan formulasi makanan lebih efisien dan mengurangkan kerugian.

NILAI KACANG SOYA

Komponen paling mahal dalam diet ayam ialah tenaga dan protein atau asid amino. Kacang soya (soybean meal, SBM) merupakan sumber utama asid amino dalam diet ayam di seluruh dunia.

Selain itu, SBM juga menyumbang antara 20 hingga 30% tenaga boleh metabolisme (ME) dalam kebanyakan diet ayam.

Oleh itu, anggaran tepat kandungan asid amino dan nilai tenaga dalam SBM adalah kritikal bagi memastikan formulasi makanan ternakan yang tepat.

Harga pasaran SBM sering ditentukan berdasarkan peraturan dagangan yang menetapkan kandungan minimum protein kasar (CP). 

Namun, perlu diingat bahawa nilai pemakanan SBM bergantung kepada banyak faktor lain, termasuk kualiti pemprosesan, dan hampir mustahil untuk mengasingkan SBM hanya berdasarkan kandungan CP dalam kilang makanan ternakan.

Kajian ekonomi terbaru oleh Pope et al. (2023) telah mengkuantifikasi nilai SBM dalam diet ayam dan babi berdasarkan kandungan nutriennya. Kajian ini menggunakan lima tahap CP iaitu 44, 45, 46, 47, dan 48%.

Mereka mengira nilai ME, kandungan asid amino, dan kadar pencernaan menggunakan regresi linear atau persamaan piawai bagi kelima-lima tahap CP tersebut.

Kumpulan ini menyimpulkan bahawa peningkatan 1% kandungan CP dalam SBM akan meningkatkan nilai relatif SBM sebanyak $12.62 bagi setiap metrik tan (MT) dalam diet ayam.

Nilai ekonomi relatif SBM ($/MT) dalam kajian ini dianggarkan berdasarkan perubahan ciri pemakanan SBM (asid amino dan tenaga).

• Kepekatan 48.0% CP (3.05% jumlah lisina) dianggap sebagai asas perbandingan bagi SBM dengan pelbagai kepekatan CP.
• Harga SBM dengan 48.0% CP ialah $ 358 per MT. Persamaan berikut merumuskan pengiraan nilai relatif SBM:

Nilai relatif SBM ($/MT) = Harga asas SBM ($/MT) – [(TDC ujian – TDC asas) / SBM ujian × 1000]

Di mana “TDC” ialah jumlah kos diet ($/MT), berdasarkan kemasukan SBM tertentu dalam diet.
“SBM” ialah jumlah SBM yang dimasukkan dalam diet (kg/MT).

Kumpulan yang diketuai oleh Micah Pope menggunakan SBM ini dalam diet pembesaran dan penamat ayam pedaging, serta dalam satu diet ayam penelur untuk mendapatkan nilai ini. Hasil kajian menunjukkan bahawa nilai relatif SBM meningkat selari dengan peningkatan CP (Rajah 1).

Data menunjukkan bahawa SBM 48.0% CP (3.01% jumlah lisina) mempunyai premium sebanyak US$ 49 per MT dalam diet ayam pedaging dan US$ 52 per MT dalam diet ayam penelur. Selain itu, nilai relatif SBM hampir sama dalam kedua-dua kumpulan ayam.

SERBUK KACANG SOYA BERBEZA MENGIKUT NEGARA ASAL

Serbuk kacang soya (SBM) diperdagangkan secara global, dengan pengeluar utama termasuk Amerika Syarikat, Brazil, Argentina, dan India. SBM boleh berbeza disebabkan oleh pelbagai faktor, termasuk varieti benih, keadaan agronomi dan penuaian, pemprosesan soya, dan penyimpanan.

Beberapa kajian sepanjang 20 tahun terakhir telah dilakukan untuk menentukan faktor yang paling mempengaruhi variasi dalam SBM.

Terdapat bukti jelas bahawa SBM berbeza mengikut negara asal kacang soya, yang mungkin berkaitan dengan latitud, sinaran matahari, dan keadaan cuaca semasa pertumbuhan tanaman.

Oleh itu, ini boleh menjadi faktor utama dalam pengasingan SBM di kilang makanan haiwan yang menerima bahan makanan dari pelbagai negara asal atau sebagai faktor dalam membuat keputusan semasa memilih pembekal dalam pembelian.

Maklumat daripada 18 kajian yang diterbitkan dengan jumlah 1,944 sampel SBM telah diringkaskan dalam satu meta-analisis oleh Ibáñez et al. (2020). Data ini menunjukkan bahawa:

Asal kacang soya mempunyai kesan yang konsisten dan signifikan terhadap kebanyakan pembolehubah kimia dalam SBM. SBM dari Brazil mengandungi lebih banyak protein kasar (CP), serat neutral detergen (NDF), raffinose, dan zat besi tetapi kurang sukrosa, stachyose, dan kalium berbanding SBM dari Amerika Syarikat atau Argentina.

SBM dari Amerika Syarikat mengandungi lebih banyak sukrosa dan stachyose tetapi kurang raffinose. Bagi setiap unit protein, kandungan lisina (Lys), metionina (Met), treonina (Thr), dan sisteina (Cys) adalah lebih tinggi dalam SBM dari Amerika Syarikat dan Argentina berbanding SBM dari Brazil dan India.

NIRS UNTUK ANGGARAN KANDUNGAN NUTRIEN DAN NILAI TENAGA

All those scientific studies have been conducted with selected SBM samples and analyses conducted in multiple laboratories. Semua kajian saintifik ini dijalankan menggunakan sampel SBM yang dipilih dengan analisis dari pelbagai makmal.

Oleh itu, terdapat variabiliti antara makmal dan masa persampelan bagi setiap analisis. Satu alat yang dapat mengurangkan variabiliti antara dan dalam makmal adalah spektroskopi inframerah dekat (NIRS).

Keluk penentukuran telah dibangunkan untuk menganggarkan analisis proksimat, kandungan asid amino, dan nutrien lain berdasarkan spektrum NIRS.

Kebanyakan perkembangan ini telah dijalankan oleh syarikat komersial. Adisseo telah membangunkan perkhidmatan Precise Nutritional Evaluation (PNE) berdasarkan teknologi NIRS.

Keluk penentukuran untuk menentukan tenaga metabolisme nyata (AME) dan AME yang diperbetulkan oleh nitrogen (AMEn) serta pekali kecernaan bagi semua asid amino penting adalah berdasarkan data in vivo dan diperoleh melalui penentukuran langsung.

Dalam sistem ini, sampel yang sama yang digunakan untuk menghasilkan spektrum NIRS boleh menghasilkan pelbagai parameter yang mempengaruhi kualiti pemakanan. Sistem PNE ini telah digunakan secara global selama beberapa tahun, menyebabkan jumlah data yang besar tersedia untuk analisis.

Dalam satu kajian kerjasama dengan Adisseo, pangkalan data NIRS mereka yang mengandungi 77,621 sampel SBM dari Argentina, Brazil, dan Amerika Syarikat yang dinilai antara 2018 dan 2021 telah diterokai.

Keputusan menunjukkan bahawa SBM berbeza mengikut negara asal dan terdapat variasi berdasarkan tahun tuaian. Secara umum, SBM dari Brazil mempunyai kandungan protein kasar (CP), lemak, dan serat kasar (CF) tertinggi tetapi nilai AME dan AMEn terendah (Rajah 2 & Rajah 3).

• SBM dari Amerika Syarikat mempunyai nilai AME dan AMEn tertinggi serta nilai pertengahan bagi CP, lemak, abu, dan CF.
• SBM dari Brazil mempunyai kandungan lisina (Lys), valina (Val), isoleusina (Ile), leusina (Leu), fenilalanina (Phe), dan histidina (His) tertinggi.
• SBM dari Argentina mempunyai kandungan asid amino sulfur (Met + Cys), treonina (Thr), dan triptofan (Trp) tertinggi tetapi Lys, Val, Ile, Leu, Phe, His, dan arginina (Arg) terendah.
• SBM dari Amerika Syarikat mempunyai kecernaan tertinggi bagi semua asid amino kecuali Lys, Leu, His, dan Arg.
• SBM dari Brazil mempunyai kecernaan tertinggi bagi Lys dan Ile, kecernaan pertengahan bagi asid amino sulfur, Trp, Val, dan Phe, tetapi kecernaan terendah bagi Thr, Leu, His, dan Arg.
• SBM dari Argentina mempunyai kecernaan Lys yang paling rendah.

Walaupun variasi dalam nilai nutrien dan tenaga ini kelihatan kecil, apabila ia dimasukkan ke dalam matriks ramuan makanan dalam perisian formulasi kos terendah, dengan mewujudkan satu SBM untuk setiap negara asal, hasil kajian menunjukkan perbezaan ketara dalam kos makanan ternakan.

Dalam kajian ini, data purata proksimat, kandungan asid amino dan tenaga, serta pekali kecernaan yang diperoleh melalui PNE bagi SBM yang dihasilkan di Argentina, Brazil, dan Amerika Syarikat pada 2020 dan 2021 telah digunakan.

KEPENTINGAN MENGASINGKAN SBM MENGIKUT ASAL

Kos makanan menunjukkan bahawa penggunaan SBM dari Amerika Syarikat dapat mengurangkan kos makanan broiler dan ayam penelur berbanding SBM dari Argentina dan Brazil. Perbezaan kos makanan ternakan berdasarkan penggunaan SBM dari AS berbanding Argentina dan Brazil ditunjukkan dalam Jadual 1.

Dengan menggunakan formula yang sama seperti dalam kajian Pope et al. (2023), nilai SBM relatif bagi SBM Argentina dan Brazil dibandingkan dengan SBM dari AS telah dianggarkan (Jadual 2). Keputusan menunjukkan bahawa SBM dari Argentina dan Brazil mempunyai nilai relatif yang lebih rendah.

SBM dari Amerika Syarikat mempunyai premium sebanyak US$ 17.77 hingga US$ 32.45 per MT berbanding SBM dari Argentina dan Brazil apabila digunakan dalam diet broiler dan ayam penelur.

Diet permulaan, pertumbuhan, dan penamat broiler serta empat diet ayam penelur diformulasikan mengikut keperluan genetik.

• Semua diet ini dirancang supaya mempunyai kandungan nutrien yang sama bagi setiap fasa dengan hanya mengubah asal SBM.
• Harga SBM yang digunakan ialah US$ 511 per MT, harga jagung US$ 236.22 per MT, dan harga bahan makanan lain mengikut harga tinggi yang dicatatkan dalam lapan bulan terakhir.

Maklumat ini mengesahkan kepentingan mengasingkan SBM mengikut negara asal, kerana walaupun variasi dalam kandungan nutrien dan tenaga kelihatan kecil, ia boleh memberikan kesan ketara terhadap kos makanan ternakan.

Ini menjadi lebih kritikal semasa turun naik pasaran yang tinggi. Selain itu, pengasingan berdasarkan negara asal boleh meningkatkan kebarangkalian memenuhi spesifikasi diet serta mencapai prestasi ayam yang diingini.