Site icon aviNews, la revista global de avicultura

Probiotik, pra-biotik, dan bahan fitogenik dalam ayam: Bahagian I untuk mengoptimumkan kesihatan usus

PDF
Gut

Conteúdo disponível em: English Indonesia (Indonesian) ไทย (Thai) Tiếng Việt (Vietnamese) Philipino

Kebolehtelapan saluran usus mengawal penyerapan nutrien dan pengangkutan bahan ekstraselular yang tidak diingini seperti bakteria dan xenobiotik, selain bahan yang tidak dicerna. Oleh itu, kesihatan usus memainkan peranan penting dalam patogenesis pelbagai gangguan usus.

Kebolehtelapan usus dikawal oleh mikrobiota usus, rembesan pencernaan, halangan fizikal (mukin, lapisan sel epitelium usus, dan sambungan ketat), serta bahan kimia seperti sitokin.

PERUBAHAN PADA MIKROBIOTA USUS

Di bawah keadaan normal, hubungan simbiotik antara mikrobiota usus dan perumah sangat menentukan kesihatan usus. Namun, gangguan pada mikrobiota usus boleh menyebabkan ketidakseimbangan hubungan perumah-mikroba, yang dikenali sebagai “disbiosis.”

PENGGANGGUAN PADA PENGHALANG USUS

Fungsi penghalang usus yang terganggu, biasanya dikenali sebagai “leaky gut,” adalah keadaan di mana lapisan usus kecil menjadi rosak. Keadaan ini membolehkan kandungan lumen seperti bakteria dan komponen berkaitannya, termasuk toksin, meresap di antara sel-sel epitelium.

Tambahan pula, pemerhatian di lapangan di Eropah menunjukkan bahawa industri ayam menghadapi beberapa masalah selepas larangan penggunaan penggalak pertumbuhan antibiotik (AGP), termasuk kesan negatif terhadap prestasi, aspek kesejahteraan haiwan, dan isu kesihatan umum.

Sebagai tindak balas kepada larangan AGP, beberapa alternatif kepada antibiotik seperti probiotik, pra-biotik, dan bahan fitogenik telah dibangunkan, diuji, dinilai, dan digunakan dalam pengeluaran ayam dan ayam belanda dengan kekerapan yang semakin meningkat.

Dalam ulasan ini, kami membincangkan peranan alternatif ini dalam mengekalkan fungsi usus melalui pengawalan mikrobiota usus serta kesan-kesan berkaitannya yang memberi manfaat kepada kesihatan dan kualiti ayam.

MIKROBIOTA USUS DALAM AYAM

Mikroorganisma yang hidup dalam saluran gastrousus (GIT) haiwan merupakan contoh utama bakteria bermanfaat. GIT adalah habitat kepada komuniti mikrob yang pelbagai dan banyak, yang menyediakan fungsi penting kepada haiwan perumah mereka.

Kesan terhadap perkembangan dan fungsi

Walaupun usus terdedah kepada komponen mikroflora sejak lahir atau penetasan, sedikit yang diketahui mengenai kesannya terhadap perkembangan dan fungsi yang sihat.

 

Kebanyakan spesies mikroflora usus ini tidak dapat dikultur apabila dikeluarkan dari habitat asal mereka, seperti yang berlaku dengan kebanyakan ekosistem kompleks.

Penjajahan usus unggas boleh bermula seawal embriogenesis dan berkembang menjadi pembentukan masyarakat mikrob yang kompleks dan dinamik.

Dengan membandingkan tikus bebas kuman yang dibesarkan tanpa pendedahan kepada mikroorganisma dengan tikus yang telah membina mikrobiota sejak lahir, atau yang dijajah oleh komponen mikrobiota semasa atau selepas perkembangan postnatal, pelbagai fungsi perumah yang dipengaruhi oleh komuniti mikrob asli telah dikenal pasti.

Mikrobiota, sebagai contoh:

  • Mengarah pembentukan tisu limfoid berkait usus.
  • Membantu mendidik sistem imun.
  • Mempengaruhi integriti penghalang mukosa usus.
  • Memodulasi proliferasi dan pembezaan jalur epitelium.
  • Mengawal angiogenesis.
  • Mengubah aktiviti sistem saraf enterik.
  • Memainkan peranan penting dalam mengekstrak dan memproses nutrien yang dimakan.

Rajah 1. Faktor-Faktor yang Mempengaruhi Komposisi Mikrobiota Usus
Diubah suai mengikut Carrasco et al. (rajah ini dicipta menggunakan BioRender.com, diakses pada 15 Disember 2021).

Selain itu, protein dan produk pemecahan protein, bahan yang mengandungi sulfur, serta glikoprotein endogen atau asing boleh dimetabolismakan oleh mikroflora.

Lebih daripada 90% daripada semua spesies mikrobiota usus dalam manusia dan haiwan tergolong dalam filum Bacteroidetes, Firmicutes, dan Actinobacteria, manakala yang lain termasuk Fusobacteria, Proteobacteria, Verrucomicrobia, dan Cyanobacteria.

Dalam ayam, filum Bacteroidetes dan Firmicutes merupakan wakil paling dominan dalam usus. Dalam manusia dan beberapa haiwan, nisbah antara Firmicutes dan Bacteroidetes merupakan penanda yang berkaitan dengan kesihatan/metabolisme.

Nutraseutikal

Adalah juga diandaikan bahawa prinsip molekul yang membantu dalam pengubahsuaian dan pemeliharaan fungsi fisiologi normal mikrobiota usus kebanyakannya berasal daripada makanan dan suplemen seperti nutraseutikal.

Nutraseutikal boleh merangkumi pelbagai kategori, termasuk:

Nutraseutikal ini juga membantu dalam pencegahan penyakit berjangkit pada perumah.

Tambahan pula, beberapa bakteria dengan ketahanan multidrug telah muncul, menjadikan krisis ini bersifat global. Nutraseutikal diperlukan untuk mengurangkan penggunaan antibiotik.

Bakteria asid laktik

Bakteria asid laktik telah digunakan sebagai suplemen makanan sejak zaman pra-Kristian, apabila manusia mengambil susu yang telah diperam.

Kemajuan dalam bidang bakteriologi serta ketersediaan haiwan bebas kuman telah memudahkan penilaian kesan penghuni usus yang baru dikenal pasti terhadap perumah.

Rajah 2. Mikrobiota dalam ayam, diringkaskan daripada Shang et al. (rajah dihasilkan menggunakan BioRender.com, diakses pada 15 Disember 2021).

PENGHALANG USUS DAN JUNCTION KETAT

Enterosit merupakan asas lapisan mukosa usus yang melindungi perumah daripada persekitaran luar. Skema penghalang epitelium usus dan beberapa interaksi dengan mikrobiota usus ditunjukkan dalam Rajah 3.

Pembentukan dan fungsi tight junctions (TJ) dikawal oleh laluan isyarat transduksi intraselular seperti berikut:

Gangguan TJ oleh faktor bakteria boleh berlaku melalui langkah-langkah berikut:

Proses ini menyumbang kepada perkembangan sindrom usus bocor (leaky gut syndrome) sebagai tindak balas kepada patogen, kekurangan makanan, dan tekanan.

Rajah 3. Halangan epitelium usus dan interaksi mikrobiota usus.

BIOMARKER YANG BERKAITAN DENGAN KESIHATAN USUS HAIWAN

Interaksi antara fungsi penghalang epitelium, keradangan usus, dan persekitaran mikroba mempengaruhi kesihatan usus. Oleh itu, penemuan biomarker yang boleh dipercayai dan meluas untuk mengukur keradangan usus dan fungsi penghalang merupakan bidang penyelidikan yang penting. Ringkasan beberapa biomarker yang diketahui berkaitan dengan kesihatan usus dipersembahkan dalam Jadual 1.

Keradangan juga boleh dikaitkan dengan tekanan oksidatif dan perubahan dalam ekspresi gen yang berkaitan dengan tekanan oksidatif, menunjukkan bahawa tekanan oksidatif mungkin mempunyai peranan kritikal dalam fungsi fisiologi usus.

Satu teknik kuantitatif yang digunakan untuk menilai integriti protein persimpangan ketat dalam lapisan monolayer sel epitelium ialah pengukuran rintangan elektrik trans-epitelium (TEER). Pernafasan mitokondria diperlukan untuk mengekalkan TEER, yang menunjukkan bahawa pengoksidaan memainkan peranan penting dalam kestabilan persimpangan ketat sel Caco-2.

Menurut Janssen-Duijghuijsen et al., pengurangan penghasilan ATP mitokondria mengakibatkan penurunan kebolehtelapan usus, peningkatan ekspresi gen occludin dan claudin-1 tetapi penurunan ekspresi gen claudin-2 dan claudin-7.

  • Akibatnya, hubungan langsung antara fungsi mitokondria, status tenaga selular, dan integriti usus telah diwujudkan.

Penanda bio tekanan oksidatif

Selalunya, tekanan oksidatif diukur dengan menganalisis metabolit yang terbentuk semasa atau selepas proses oksidatif.

Jadual 1. Potensi Penanda Bio untuk Menilai Kesihatan Usus.
Diubah suai dari Chen et al. dan Baxter et al.

Penanda bio kesihatan usus

Penanda bio untuk penilaian kesihatan usus juga boleh berkaitan dengan pemantauan fungsi usus.

Penanda bio berkaitan dengan aktiviti imun

Dalam kes penanda bio yang berkaitan dengan aktiviti imun yang boleh mempengaruhi kesihatan usus.

Akhirnya, kedua-dua respon imun semula jadi dan adaptif berkemungkinan menyediakan penanda bio yang berpotensi untuk menilai kesihatan usus.

Analisis Histomorfologi

Analisis histomorfologi merupakan satu lagi jenis penilaian yang sangat dipengaruhi oleh keseimbangan yang mencukupi dalam persekitaran usus.

Penanda bio kebolehtelapan usus

Translokasi bakteria dan ekspresi gen protein sambungan ketat (TJ) seperti claudins, occludins, dan zonula occludens (ZO-1) adalah penanda bio kebolehtelapan usus yang digunakan untuk menilai kesihatan usus.

Translokasi bakteria telah dikaitkan dengan penyakit seperti kondronekrosis dengan osteomielitis pada ayam pedaging dan ayam pembiak pedaging, yang menunjukkan migrasi patogen enterik ke vertebra toraks.

TJs seperti occludin telah menunjukkan penurunan pengawalan dalam pesakit manusia dengan penyakit radang usus (penyakit Crohn), dan dalam ayam di bawah model cabaran kesihatan usus pemakanan, oleh itu mendedahkan peranan asas TJs seperti occludin dalam mengekalkan integriti halangan usus. 

Satu set biomarker calon yang berbeza termasuk protein pengikat asid lemak (FABP), yang merupakan pengangkut lipid intra sel yang bertanggungjawab mengatur metabolisme lipid dan laluan sensitif lipid yang kritikal dalam makrofaj dan adiposit.

Satu lagi biomarker terkenal yang telah digunakan dalam ayam untuk menilai kebolehtelapan usus adalah pengukuran fluorescein isothiocyanate dextran (FITC-d) dalam serum.

  • Semasa keradangan usus, gangguan protein TJ membenarkan molekul FITC-d meresap ke dalam peredaran sistemik, membolehkan pengukuran biomarker ini dalam pelbagai keadaan cabaran, termasuk berpuasa selama 24 jam dalam ayam pedaging.
Beberapa biomarker bukan invasif yang sedang dikaji dalam sampel najis oleh pelbagai kumpulan penyelidik termasuk fibronectin, calprotectin, dan lipocalin. Calon biomarker ini telah menunjukkan hasil yang menjanjikan dalam ayam; walau bagaimanapun, terdapat juga ketidakselarian antara kajian.

Akhirnya, objektifnya adalah untuk terus mencari biomarker kesihatan usus yang boleh diukur dengan mudah dari sampel yang tidak memerlukan masa atau kos persediaan yang tinggi.

PDF
Exit mobile version