เนื้อหาดูได้ที่:English ( อังกฤษ) Indonesia ( อินโดนีเซีย) Melayu ( Malay) Philipino ( ฟิลิปปินส์)
ความปลอดภัยทางชีวภาพ
การระบาดของโรคไข้หวัดนกที่มีความรุนแรงสูง (HPAI) ครั้งก่อน ๆ ถูกคิดว่าเป็นผลมาจากการที่ฝูงสัตว์สัมผัสกับเชื้อไข้หวัดนกที่มีความรุนแรงต่ำ (LPAI) และในระหว่างกระบวนการติดเชื้อ ไวรัสได้กลายพันธุ์เป็นสายพันธุ์ HPAI ที่มีอันตรายมากขึ้น
HPAI ได้แพร่กระจายไปยังฟาร์มอื่น ๆ ผ่านช่องโหว่ในระบบการป้องกันโรค ซึ่งปรากฏเป็นกลุ่มการติดเชื้อในฟาร์มในภูมิภาคเดียวกัน โหมดการติดเชื้อและการแพร่กระจายนี้ยังคงเป็นจริงในปัจจุบัน
สายพันธุ์ปัจจุบันของการติดเชื้อ HPAI ดูเหมือนจะปรับตัวเข้ากับนกป่า
การเฝ้าระวังการตายของนกอพยพได้ตรวจพบเชื้อ HPAI Eurasia H5N1 ในประชากรนกป่าของสหรัฐอเมริกา
นกป่าที่มีอาการของ HPAI ถูกพบตามชายฝั่งตะวันออกตั้งแต่ทางเหนือของแคนาดาจนถึงฟลอริดา
การเฝ้าระวังยังตรวจพบเชื้อ H5N1 ในเชิงบวกในนกป่าในพื้นที่รอบ ๆ แม่น้ำโอไฮโอ, มิสซิสซิปปี และมิสซูรี
เช่นเดียวกัน การติดเชื้อที่กระจายและเป็นกลุ่มในฟาร์มไก่หลังบ้าน ฟาร์มงานอดิเรก และฟาร์มพาณิชย์ในภูมิภาคมิดเวสต์ก็ได้รับรายงานเช่นกัน
รูปที่ 1. เส้นทางการอพยพของนกป่าผ่านทวีปอเมริกาเหนือ
เส้นทางการอพยพ
Wild bird migration routes across North America are generally shaped by geography, forming 4 flyways (Atlantic, Mississippi, Central and Pacific).
ความยาวของวันที่เพิ่มขึ้นในช่วงฤดูใบไม้ผลิ กระตุ้นให้นกจากรัฐทางใต้ของสหรัฐอเมริกาอพยพไปยังพื้นที่ทางเหนือของอเมริกาเหนือ เส้นทางการบินแอตแลนติก ซึ่งเริ่มจากทางตะวันตกเฉียงใต้ของแอฟริกา ไปทางเหนือผ่านยุโรป รวมถึงไซบีเรียกลาง, กรีนแลนด์ และแคนาดา
การอพยพนี้สร้างโอกาสให้โรคสามารถแพร่จากทวีปหนึ่งไปยังอีกทวีปหนึ่ง และอาจอธิบายการปรากฏตัวของเชื้อ H5N1 จากยูเรเซียในประชากรนกป่าตามชายฝั่งตะวันออกของสหรัฐอเมริกาในปี 2022
ดำเนินการต่อหลังจากโฆษณา
การแพร่กระจายที่เพิ่มขึ้นในนกป่า
มีความกังวลว่าโรคไข้หวัดนก (AI) จะกระจายตัวมากขึ้นในประชากรนกป่า หนึ่งในพื้นที่ที่มีความเข้มข้นของนกป่ามากคือ เขตป้องกันอาร์กติก (Arctic Refuge) ที่ตั้งอยู่ในภาคเหนือของรัฐอลาสก้า
ที่นี่มีนกป่าจาก 200 สายพันธุ์ที่มาจากทั้ง 4 เส้นทางการบินของสหรัฐฯ รวมถึงเส้นทางการบิน East Asian-Australasian และ West Pacific Flyway มารวมตัวกันเพื่อสร้างที่วางไข่
วันที่ยาวนานส่งเสริมการเจริญเติบโตของแหล่งหากินและประชากรแมลงที่จำเป็นในการเลี้ยงดูลูกหลาน เมื่อฤดูหนาวมาถึง นกจะบินลงไปยังพื้นที่ทางใต้ที่มีอากาศอบอุ่นและแหล่งหากิน
การสะสมของนกป่าในเขตป้องกันอาร์กติก ทำให้เกิดการแพร่กระจายของทั้ง LPAI และ HPAI ภายในและข้ามสายพันธุ์ คาดว่าการอพยพในฤดูหนาว จะทำให้มีการเพิ่มขึ้นของการติดเชื้อ AI ในช่วงฤดูใบไม้ร่วง
ลักษณะของสายพันธุ์ตัวพาหะ
เมื่อพิจารณาโปรแกรมการป้องกันโรคที่มีประสิทธิภาพ สิ่งสำคัญคือต้องเข้าใจถึงสายพันธุ์และวิธีการเคลื่อนที่ของมัน
ควรระมัดระวังนกน้ำและนกชายฝั่งที่ไวต่อไวรัสไข้หวัดนก แต่สามารถเป็นพาหะที่ไม่แสดงอาการหรือมีอาการเล็กน้อย. ควรระมัดระวังนกสายพันธุ์ที่มีจำนวนมากและแพร่กระจายอย่างกว้างขวาง. นกที่อพยพหรือมีพฤติกรรมอพยพแบบเร่ร่อนทำหน้าที่เป็นพาหะของไวรัส นกน้ำที่อาศัยอยู่ประจำ (นกที่ไม่อพยพ) สามารถติดเชื้อได้จากการสัมผัสกับนกน้ำที่อพยพ. เนื่องจากนกที่อาศัยอยู่ประจำอยู่ในสถานที่ที่กำหนด พวกมันจะยังคงปล่อยไวรัสออกมา ซึ่งสามารถแพร่กระจายได้ผ่านการปนเปื้อนของอุจจาระบนรองเท้าและเสื้อผ้าไปยังฟาร์มสัตว์ปีกเชิงพาณิชย์และฟาร์มหลังบ้าน ควรระมัดระวังนกสายพันธุ์ที่รวมกลุ่มกันเพื่อสร้างฝูงนกที่มีความหนาแน่นสูง การรวมกลุ่มอาจเกิดขึ้นเป็นกิจกรรมประจำวันหรือเป็นช่วงฤดูกาล ซึ่งเพิ่มโอกาสในการแพร่กระจายของไวรัสจากนกสู่ยกภายในและข้ามสายพันธุ์ โอกาสในการสัมผัสโดยตรงกับอุจจาระของนกน้ำที่ติดเชื้อจะสูงขึ้นสำหรับฝูงนกที่เลี้ยงอิสระและมีการรวมกลุ่มของหลายสายพันธุ์ มีความเป็นไปได้ที่พาหะกลาง (intermediate vector) เช่น นกเพลง จะติดเชื้อและแพร่เชื้อไปยังสัตว์ปีกผ่านแหล่งอาหารและน้ำเนื่องจากนกเพลงสามารถพาไวรัส H5N1 ได้ ควรกำจัดสถานที่ทำรังในฟาร์มสัตว์ปีกทั้งในร่มและกลางแจ้ง นอกจากนี้ แนะนำให้จำกัดฝูงนกที่เลี้ยงกลางแจ้งให้อยู่ในร่มในช่วงเวลาที่มีการเคลื่อนย้ายของไวรัสไข้หวัดนก ไวรัส H5N1 มักแพร่กระจายผ่านละอองน้ำและจึงสามารถแพร่เชื้อได้ง่ายในน้ำ. สมมติว่า น้ำที่นกน้ำเข้ามาใช้จะปนเปื้อนด้วยไวรัสไข้หวัดนกหรือเชื้อโรคอื่นๆ ห้ามใช้น้ำจากแหล่งน้ำเปิด (ลำธาร, แม่น้ำ, บ่อน้ำ, หรือทะเลสาบ) เป็นแหล่งน้ำสำหรับนกของคุณ
รูปที่ 2: นกน้ำหลายสายพันธุ์อาจพบในแหล่งน้ำเดียวกัน ซึ่งสามารถส่งเสริมการแพร่กระจายของไวรัสไข้หวัดนกข้ามสายพันธุ์
การปกป้องฟาร์มด้วยความปลอดภัยทางชีวภาพ
โชคดีที่ไข้หวัดนก (AI) สามารถถูกทำลายได้ด้วยการทำความสะอาดและการฆ่าเชื้อ รวมถึงการปฏิบัติทางชีวอนามัยที่ดี
ตัวอย่างเช่น H5N1 จะถูกทำลายได้ง่ายโดยสภาพที่เป็นกรด (pH < 5.5) หรือด่าง (pH > 8.0) และน้ำยาฆ่าเชื้อมีประสิทธิภาพมากในการทำลาย H5N1
สภาพแวดล้อมที่เกี่ยวข้อง กับอุณหภูมิและความชื้นมีผลต่อการอยู่รอดของไข้หวัดนก
ไวรัสจะอยู่รอดได้ดีที่สุดในสภาพอากาศเย็นและแห้ง และจะมีอายุการอยู่รอดนานกว่าบนดินและอุจจาระเมื่อเทียบกับบนพื้นผิวแข็ง
การพิจารณาวิธีการติดเชื้อในการวางแผนทางชีวอนามัยสามารถช่วยเพิ่มการปกป้อง การปฏิบัติตามหลักการพื้นฐานจะช่วยป้องกันการสัมผัสกับไข้หวัดนก
ขั้นตอนที่สำคัญที่สุดคือการจำกัดการติดต่อกับนกภายนอก
ทีมงานฟาร์มต้องไม่มีการติดต่อกับนกอื่นๆ การเลี้ยงนกในบ้านต้องถูกห้าม ทีมงานทุกคนต้องเซ็นสัญญาเพื่อหลีกเลี่ยงการติดต่อกับและการครอบครองนกอื่นๆเคารพระยะเวลาในการหยุดการติดต่อกับนกตามที่กำหนดไว้ มีหลายวิธีที่อาจทำให้เกิดการสัมผัสกับนกป่าที่มีความหนาแน่นสูงกว่าปกติ โดยเฉพาะสำหรับนักล่าที่มีความเสี่ยงสูงในการพบกับนกหลีกเลี่ยงสถานที่ที่มีแหล่งน้ำกลางแจ้ง อย่าไปเยี่ยมชมงานแฟร์, การแลกเปลี่ยนนก หรือร้านขายอาหารสัตว์ที่ขายลูกไก่วันแรกหากผู้เยี่ยมชมวางแผนที่จะมาเยี่ยมฟาร์มของคุณ พวกเขาต้องปฏิบัติตามกฎเกี่ยวกับการติดต่อกับนกภายนอก
โอกาสในการแพร่กระจายของไข้หวัดนกจากนกป่าจะถูกลดลงด้วยการใช้สิ่งกีดขวางทางกายภาพ
เมื่อวางแผนการตั้งฟาร์ม ควรเลือกทำเลที่ห่างจากฟาร์มอื่นๆ ให้มากที่สุด
เลือกพื้นที่ที่ไม่มีแหล่งน้ำเปิดที่จะดึงดูดนกมาที่ฟาร์มของคุณ สร้างรั้วที่มั่นคงรอบฟาร์มเพื่อควบคุมจุดเข้า-ออกสร้างความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างพื้นที่สกปรกและพื้นที่สะอาด ของฟาร์ม ติดตั้งป้ายเพื่อป้องกันความสับสนและเตือนทีมงานและผู้เยี่ยมชมควบคุมสัตว์พาหะอย่างเพียงพอ รักษาหญ้าและพืชพรรณอื่นๆ ให้ได้รับการดูแลและควบคุม
ทุกคนและทุกสิ่งที่ผ่านประตูฟาร์มต้องได้รับการทำความสะอาดและฆ่าเชื้อ
จัดเตรียมอุปกรณ์ที่สามารถทำความสะอาดและฆ่าเชื้อยานพาหนะทุกคันที่เข้ามา
หากเป็นไปได้ ควรมียานพาหนะเฉพาะที่ใช้ในฟาร์มและอยู่เฉพาะในพื้นที่สะอาดของฟาร์ม รักษายานพาหนะภายในฟาร์มให้สะอาดและได้รับการฆ่าเชื้อทั้งภายในและภายนอก ไม่แนะนำให้แชร์อุปกรณ์ระหว่างฟาร์มโดยเฉพาะเมื่อมีนกอยู่ในฟาร์ม
หากยานพาหนะหรืออุปกรณ์เข้าไปในฟาร์ม ต้องได้รับการบำบัดอย่างละเอียด
ระมัดระวังเรื่องดิน เพราะมันอาจป้องกันไม่ให้ยาฆ่าเชื้อทำงานได้หรือทำให้ประสิทธิภาพของยาฆ่าเชื้อลดลง
อย่าลืมฆ่าเชื้อพื้นที่ภายในยานพาหนะ เช่น พื้นรถ, เบรค, พวงมาลัย และที่นั่ง
ต้องมั่นใจว่าได้ลงทะเบียนทุกคนที่เข้าโดยการเซ็นชื่อในบันทึกผู้เยี่ยมชม ซึ่งจะช่วยติดตามแหล่งที่มาหากเกิดการระบาด
ฟาร์มต้องมีห้องอาบน้ำที่สะอาดและเพียงพอสำหรับทีมงานและผู้เยี่ยมชม
ให้มีเพียงสิ่งของที่จำเป็นเท่านั้นที่เข้าไปในฟาร์ม ทุกสิ่งที่ต้องการใช้ในพื้นที่สะอาดของฟาร์มต้องได้รับการฆ่าเชื้อก่อนเข้า
เมื่อเข้าสู่พื้นที่สะอาดของฟาร์ม, สิ่งสำคัญคือต้องรักษาความสะอาด.
เมื่อเข้าไปยังพื้นที่สะอาดของฟาร์ม, ต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าและรองเท้าที่ใช้ในฟาร์ม
ทำความสะอาดทางเดินคอนกรีตระหว่างอาคารอย่างสม่ำเสมอ
จัดเตรียมรองเท้าที่ใช้เฉพาะในแต่ละบ้านในฟาร์ม
ใช้บ่อแช่รองเท้าและล้างมือก่อนเข้าบ้าน
ทำความสะอาดเศษอาหารที่หกทันที
รักษามาตรการควบคุมศัตรูพืชทั้งหมด
กำจัดซากสัตว์ที่ตายตามขั้นตอนการปฏิบัติงานมาตรฐาน
แต่ละบ้านควรได้รับการดูแลแยกต่างหาก
สมาชิกในทีมควรเคารพพื้นที่ที่กำหนดสำหรับการเปลี่ยนรองเท้าก่อนที่จะเข้าไป
ตรวจสอบให้แน่ใจว่าบ้านและประตูทางเข้าถูกปิดและล็อกเมื่อไม่ได้ใช้งาน
ตรวจสอบให้แน่ใจว่าทุกบ้านได้รับการตรวจสอบการทำรังของนกป่า, กิจกรรมของสัตว์พาหะ, และแมลง
ต้องนำรังนกป่าออกทันทีและทำความสะอาดพื้นที่ทำรังให้สะอาด
อุปกรณ์และวัสดุทั้งหมดต้องได้รับการฆ่าเชื้อก่อนที่จะเข้าไปในบ้าน
พิจารณาวัสดุที่ต้องนำเข้าฟาร์ม
ขยะมูลฝอย
เก็บไม้สับ, ฟาง, หรือเปลือกข้าวในที่เก็บที่มีฝาปิด
รักษาขี้เลื่อยด้วยกรดอินทรีย์หรือสารเคมีที่ได้รับการอนุมัติ
เลือกแหล่งวัสดุขี้เลื่อยจากผู้จัดหาที่ได้รับการอนุมัติ
นำขี้เลื่อยที่ใช้แล้วออกจากฟาร์มและกำจัดตามกฎระเบียบท้องถิ่น
อาหารสัตว์
ใช้วัตถุดิบที่สะอาดเท่านั้น
ใช้การบำบัดด้วยความร้อนและสารเคมีตามที่กฎหมายท้องถิ่นกำหนด
จัดการรถบรรทุกอาหาร ถังอาหาร และระบบอาหารให้สะอาด สดใหม่ และปราศจากเชื้อรา
น้ำ
นำโปรแกรมการทำความสะอาดและล้างน้ำประจำสัปดาห์มาใช้
ทำความสะอาดและฆ่าเชื้อระบบน้ำทั้งหมดระหว่างฝูง
ทดสอบน้ำเพื่อรักษาระดับสารเคมีและแบคทีเรียให้อยู่ในเกณฑ์ที่ยอมรับได้
ใช้น้ำจากแหล่งที่รู้จักว่าเป็นน้ำสะอาดเท่านั้น และห้ามใช้น้ำจากแหล่งน้ำเปิด
สรุป
There is a great deal of planning that must go into developing a comprehensive biosecurity plan . Unfortunately, even the best plans fail without commitment from all team members.
การวางแผนอย่างรอบคอบเป็นสิ่งสำคัญในการพัฒนาแผนการป้องกันชีวภาพที่ครอบคลุม แต่โชคไม่ดีที่แม้แผนที่ดีที่สุดก็ยังล้มเหลวหากไม่มีความมุ่งมั่นจากสมาชิกทุกคนในทีม
บางครั้งแผนล้มเหลวเพราะมันซับซ้อนเกินไปและไม่สมเหตุสมผล
บางครั้งแผนอาจมีค่าใช้จ่ายสูงเกินกว่าจะบำรุงรักษาได้
และมักจะล้มเหลวเพราะสมาชิกในทีมรีบร้อนหรือขาดความอดทนกับกระบวนการเหล่านั้น
ด้วยเหตุนี้ จึงควรสร้างโปรแกรมที่เหมาะสมกับฟาร์มและสมาชิกในทีม
เข้าร่วมชุมชนผู้เลี้ยงสัตว์ปีกของเรา
เข้าถึงบทความในรูปแบบ PDF
